طراحي وال مش: راهنماي جامع محاسبات، نحوه اجرا و طراحي وال مش براي مقاومسازي ديوارهاي غيرسازهاي در برابر زلزله

در مهندسي عمران، به ويژه در مناطق زلزلهخيز مانند ايران، مقاومسازي ديوارهاي غيرسازهاي يكي از اولويتهاي اصلي است. طراحي وال مش به عنوان يك روش نوين، نقش كليدي در افزايش استحكام ديوارها در برابر نيروهاي لرزهاي ايفا ميكند. اين سيستم كه بر پايه شبكههاي الياف شيشهاي و پلاسترهاي تسليحشده بنا شده، جايگزيني كارآمد براي روشهاي سنتي مانند وال پستهاي فلزي است. با توجه به تجربيات زلزلههاي گذشته مانند كرمانشاه و بم، جايي كه ريزش ديوارها باعث خسارات جاني و مالي زيادي شد، طراحي وال مش ميتواند ايمني ساختمانها را به طور قابل توجهي ارتقا دهد.
اين روش نه تنها از فروپاشي ديوارها جلوگيري ميكند، بلكه با توزيع يكنواخت تنشها، عملكرد كلي سازه را بهبود ميبخشد. در اين مقاله، به بررسي جامع محاسبات وال مش، نحوه طراحي وال مش و طراحي و محاسبه وال مش ميپردازيم. هدف اين است كه مهندسان، پيمانكاران و دانشجويان بتوانند درك عميقي از اين فناوري به دست آورند و آن را در پروژههاي خود اعمال كنند. وال مش بر اساس استانداردهايي مانند پيوست ششم آييننامه 2800 و نشريه 819 تدوين شده و اجراي آن نياز به محاسبات دقيق دارد.
با افزايش آگاهي از اهميت مقاومسازي، تقاضا براي چنين سيستمهايي رو به رشد است. اين مقاله بر پايه تحقيقات و تجربيات عملي تهيه شده تا راهنمايي عملي ارائه دهد. در ادامه، به جزئيات فني، فرمولها و مثالهاي واقعي خواهيم پرداخت تا جنبههاي مختلف اين موضوع روشن شود.
وال مش چيست؟
وال مش يك سيستم پيشرفته براي مهار لرزهاي ديوارهاي غيرسازهاي است كه از شبكههاي الياف شيشهاي (مش فايبرگلاس) و لايههاي پلاستر سيماني يا گچي تشكيل شده. اين روش با قرار دادن نوارهاي مش روي ديوار و پوشش آن با پلاستر، مقاومت خمشي و برشي ديوار را افزايش ميدهد. وال مش به عنوان جايگزيني براي وال پست سنتي عمل ميكند و در ساختمانهاي مسكوني، تجاري و عمومي كاربرد دارد.
ساختار وال مش شامل توري فايبرگلاس با انواع E-Glass (براي پلاستر گچي) و AR-Glass (مقاوم به قليا براي پلاستر سيماني) است. اين الياف مقاومت كششي بالايي دارند و از تركخوردگي جلوگيري ميكنند. پلاستر نيز نقش اتصالدهنده را ايفا ميكند و ميتواند پودري تكجزئي باشد. وال مش وزن كمي به سازه اضافه ميكند و اجراي آن سريع است.
تاريخچه وال مش به تحقيقات پس از زلزلههاي بزرگ بازميگردد، جايي كه تحليلها نشان داد ديوارهاي غيرباربر نقطه ضعف اصلي هستند. اين سيستم با الهام از فناوريهاي كامپوزيتي توسعه يافته و امروزه در استانداردهاي ملي ادغام شده. وال مش نه تنها ايمني را افزايش ميدهد، بلكه هزينههاي نگهداري را كاهش ميدهد.
در مقايسه با روشهاي قديمي، وال مش انعطافپذيرتر است و نياز به تجهيزات سنگين ندارد. اين ويژگي آن را براي پروژههاي بازسازي ايدهآل ميكند.
اهميت طراحي وال مش
طراحي وال مش حياتي است زيرا اجراي بدون محاسبات دقيق ميتواند منجر به شكست سيستم شود. اين طراحي بايد بر اساس موقعيت جغرافيايي، نوع خاك، اهميت سازه و نيروهاي جانبي مانند زلزله و باد انجام شود. بدون طراحي مناسب، وال مش نميتواند عملكرد مورد انتظار را داشته باشد و ممكن است در زلزله آسيب ببيند.
از ديدگاه اقتصادي، طراحي دقيق هزينهها را بهينه ميكند و از هدررفت مصالح جلوگيري مينمايد. همچنين، در ساختمانهاي عمومي مانند بيمارستانها، اهميت بيشتري دارد تا ايمني ساكنان تضمين شود. طراحي وال مش با استانداردهايي مانند نشريه 714 و پيوست ششم 2800 همخواني دارد و مهندسان را ملزم به محاسبات دقيق ميكند.
علاوه بر اين، طراحي كمك ميكند تا محدوديتهاي ديوار مانند طول و ارتفاع مديريت شود. در نهايت، اهميت آن در كاهش خسارات زلزله نهفته است.
مراحل طراحي وال مش
طراحي وال مش شامل چندين مرحله است. ابتدا نقشه معماري و سازه بررسي ميشود تا موقعيت ديوارها تعيين گردد. سپس، تيپ خاك، اهميت سازه و شتاب مبناي طرح محاسبه ميشود. در گام بعدي، نيروهاي زلزله و باد تعيين شده و لنگر نهايي محاسبه ميگردد.
پس از آن، متريال مانند نوع مش و پلاستر انتخاب ميشود. فاصله نوارها و پوشش سطحي بر اساس فرمولها تعيين ميگردد. در نهايت، نقشه جانمايي و ديتيل اجرايي تهيه ميشود.
اين مراحل بايد توسط متخصصان انجام شود تا ايمني تضمين گردد.
محاسبات وال مش
محاسبات وال مش بر پايه فرمولهاي استاندارد است. ابتدا نيروي زلزله با فرمول Fp = a_p * A * (1 + S) * W_p * I_p / R_pu محاسبه ميشود. سپس، لنگر خمشي Mu = E * H² / 8 تعيين ميگردد.
ظرفيت خمشي Md = φ * A * ftf * γ * tw بايد بزرگتر از Mu باشد. پارامترها شامل φ=0.9، A=مساحت مش، ftf=تنش تسليم است.
اين محاسبات براي هر طبقه جداگانه انجام ميشود.
فرمولهاي كليدي در طراحي وال مش
فرمولهاي كليدي شامل محاسبه كرنش طراحي εfd = min(εfu, 0.012)، تنش مؤثر ffe = Ef * εfe، عمق تار خنثي c_u = (t_f * w_f * ffe + NEd) / (γ * fmu * β * L) است.
همچنين، نيروي F_m = c_u * γ * fmu * β * L و مقاومت خمشي Mn = F_m * (t/2 - β/2 * c_u) + F_f * t/2.
اين فرمولها از ACI 549 الهام گرفته شده و در نشريه 714 ادغام شدهاند.
مثال محاسباتي وال مش
در مثالي براي ساختمان 5 طبقه در تهران، ديوار بلوكي با طول 4 متر، ارتفاع 3 متر، ضخامت 0.1 متر: بار وزن W=11.7 kN، نيروي زلزله E=46.2 kg/m²، Mu=0.5 kN.m.
با مش t_f=0.026 mm، Ef=3.1e6 kPa، εfu=0.0267، εfd=0.012، wfl=25 cm، s_f=66 cm، w_f=1.5 m، A_f=3.9e-5 m².
c_u=0.003 m، F_m=21.2 kN، F_f=14.51 kN، Mn=1.76 kN.m، ϕMn=1.056 kN.m > Mu.
اين مثال ايمني را تاييد ميكند.
نكات اجرايي در طراحي وال مش
اجراي وال مش نياز به دقت دارد. ابتدا ديوار تميز شود، سپس لايه اول پلاستر اعمال گردد. توري در فواصل 80-100 cm نصب شود. لايه دوم پلاستر روي توري قرار گيرد. نبشيها با چسب اپوكسي مهار شوند.
در درز انقطاع، توري به ارتفاع كامل +30 cm اجرا شود. اجراي دوطرفه توصيه ميشود.
اين نكات از بخشنامههاي 1403 و 1404 پيروي ميكنند.
![]()
مزايا و معايب طراحي وال مش
مزايا: هزينه پايين، اجراي سريع، وزن كم، مقاومت بالا در برابر خوردگي، سازگاري با انواع ديوار.
معايب: نياز به اجراي دقيق، محدوديت در ديوارهاي بلند، حساسيت به رطوبت اگر پلاستر مناسب نباشد.
در كل، مزايا بر معايب غلبه دارد.
نتيجهگيري
در نهايت، طراحي وال مش يك راهحل هوشمند براي مقاومسازي است. با محاسبات دقيق و اجراي وال مش صحيح، ميتوان ايمني را افزايش داد. اگر به دنبال روشهاي پيشرفته هستيد، مقاوم سازي با FRCM گزينه مكمل است. وال مش آينده ساختوساز ايمن را شكل ميدهد.
برچسب: ،